ΑΠΟΛΙΘΩΜΑΤΑ: ΓΝΩΡΙΣΤΕ ΤΗΝ ΠΑΝΙΔΑ ΚΑΙ ΧΛΩΡΙΔΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ_1

Οι παραπάνω εικόνες δείχνουν απολιθώματα, δηλαδή τα κάθε λογής υπολείμματα ή ίχνη
οργανισμών (ζώων και φυτών) του παρελθόντος, που βρίσκονται μέσα στους γεωλογικούς σχηματισμούς.

Η επιστήμη που μελετά τα απολιθώματα λέγεται Παλαιοντολογία και μελετά τόσο απολιθώματα σπονδυλωτών όσο και ασπονδύλων αλλά και μικροσκοπικών μικροαπολιθωμάτων. Είναι μια επιστήμη που ακροβατεί ανάμεσα στη Γεωλογία και τη Βιολογία και είναι ίσως απο τις μοναδικές επιστήμες που μας βοήθησαν να κατανοήσουμε τα μυστικά του μακρινού παρελθόντος και την εξέλιξη της ζωής στη διάρκεια του μέχρι σήμερα.

-Ποια είναι όμως η χρησιμότητα των απολιθωμάτων;

Το απολίθωμα, αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του γεωλογικού περιβάλλοντος (πέτρωμα) και των γεωλογικών διεργασιών που το δημιούργησαν  ενώ παράλληλα, το απολίθωμα ως μαρτυρία ενός οργανισμού που έζησεσε κάποιον πραγματικό παρελθόντα χρόνο και τόπο, αποτελεί τμήμα των βιολογικών θεωρήσεων για τη Ζωή και την Εξέλιξή της πάνω στηΓη.

 Με πιο απλά λόγια, η μελέτη των απολιθωμάτων μας δίνει πληροφορίες για το περιβάλλον που έζησε ο οργανισμός, δηλαδή αν ήταν ξηρά, θάλασσα, λίμνη κτλ, καθώς και για το πότε ακριβώς έζησε, δηλαδή τι ηλικία έχουν τα πετρώματα της περιοχής που μελετάμε, ώστε να βγάλουμε τη γεωλογική της ιστορία αλλά και το πιο ενδιαφέρον να γνωρίσουμε εξαφανισμένα είδη αλλά και τους προγόνους τους, τους πρώτους οργανισμούς και τη διαδικασία της εξέλιξης των ειδών φτάνοντας βήμα βήμα απο το πρώτο κύτταρο μέχρι τον λανθρωπο καο όλα τα σύγχρονα ζώα και φυτά!!!!


Επειδή τα κεφάλαια της Παλαιοντολογίας έχουν τεράστια ύλη, σε πρώτη φάση και μέσα απο αυτή την ανάρτηση θα μάθουμε γενικά για τη διαδικασία της απολίθωσης. Στη συνέχεια θα γνωρίσουμε εν συντομία την εξέλιξη των ασπονδύλων με τους πιο χαρακτηριστικούς αντιπροσώπους και στη συνέχεια θα ασχοληθούμε εκτενώς με την εξέλιξη πτηνών θηλαστικών, φυτών και πρωτευόντων φτάνοντας στον σημερινό άνθρωπο!

Από τους Σπονδυλωτούς οργανισμούς συνήθως διατηρούνται τα οστά, τα δόντια και ορισμένες εξωτερικές απολήξεις όπως τα κέρατα. H διατήρησή τους εξαρτάται από τη σύσταση και τη δομή του τμήματος του ζώου, από τη φύση και το μέγεθος των κόκκων του

ιζήματος και από τις φυσικές και χημικές μεταβολές κατά την ιζηματογένεση και διαγένεση του υλικού.

ΑΠΟΛΙΘΩΣΗ: Η διαδικασία δημιουργίας του απολιθώματος.  Διαρκεί >5000 χρόνια.       

O χρόνος και η ποιότητα της απολίθωσης εξαρτώνται από τη φύση του ιζήματος, τις φυσικές και χημικές συνθήκες του περιβάλλοντος (υγρασία, περιεκτικότητα του νερού σε CaCO3κ.ά.) και τις συνθήκες διαγένεσης.

-Είδη απολίθωσης:

Σκελετικό απολίθωμα-μοριακή αντικατάσταση

Αρχαιοπτέρυγα: αποτύπωμα φτερώματος-εκμαγείο

μουμιοποίηση-κατεψυγμένο βρέφος μαμούθ στη Σιβηρία

-Απολιθωματοφόρα Κοιτάσματα ανάλογα με το χώρο απόθεσης

Θαλάσσια: Ψάρια και θαλάσσια ερπετά ή θηλαστικά.

Eλώδη-Λιμναία: Tο περιβάλλον των ελών βοηθάει σημαντικά στη δημιουργία απολιθωματοφόρων κοιτασμάτων από οργανισμούς, που ζουν μέσα στο νερό

ή γύρω από αυτό.

Ποταμοχεμάρρια: Δημιουργούνται κατά μήκος των ποταμών από οργανισμούς,

που μεταφέρονται από το νερό και αποτίθενται στα πιο ήρεμα σημεία τους. 

Eρημικά: Συνήθως, εξαιτίας του ξηρού κλίματος και της έλλειψης

βακτηρίων τα ζώα που πεθαίνουν, μουμιοποιούνται.

Περιπαγετώδη: Διατήρηση ολόκληρων μουμιοποιημένων πτωμάτω.

Kαρστικά: Σε σπήλαια ή σε καρστικές ρωγμές και έγκοιλ.

Αυτό που πρέπει να τονιστεί για τα απολιθώματα είναι ότι η Παλαιοντολογία  συμπληρώνει, ανασκευάζει ή αναθεωρεί συνεχώς τις απόψεις της με βάση τα νέα απολιθώματα.