ΑΠΟΛΙΘΩΜΑΤΑ: ΓΝΩΡΙΣΤΕ ΤΗΝ ΠΑΝΙΔΑ ΚΑΙ ΧΛΩΡΙΔΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ_5(ΠΑΛΑΙΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ΣΠΟΝΔΥΛΩΤΩΝ)

Η νέα εποχή που έρχεται στη Γη θα είναι και η εποχή των μεγάλων αλλαγών.

Διάρρηξη της Παγγαίας – δημιουργία Ατλαντικού, απόσπαση Ινδίας- διάνοιξη Ινδικού ωκεανού, κλείσιμο Τηθύος - Αλπική Ορογένεση, τάση κλιματικής ομοιομορφίας εμφάνιση Αγγειοσπέρμων φυτών θα είναι τα γεγονότα που έλαβαν χώρα κατα τη διάρκεια του Μεσοζωικού.

Αφήνουμε πίσω μας τα ARCHOSAURIA  και αυτά διαδέχονται τα ORNITHODIRA: PTEROSAURIA: 

Tα ιπτάμενα ερπετά ή πτεροσαύρια αποτελούν τα πρώτα Σπονδυλωτά, που ξεπέρασαν το πρόβλημα της βαρύτητας και μπόρεσαν να πετάξουν,  ώστε να κατακτήσουν τον εναέριο χώρο. Aυτό έγινε δυνατό με κατάλληλες προσαρμογές των εμπρόσθιων άκρων που μετασχηματίστηκαν σε πτέρυγες και του στέρνου για να τις υποστηρίζει.

Μια άλλη ομάδα απο τα  ORNITHODIRA είναι τα DINOSAURIA:

500 γένη, >1000 είδη

Προέρχονται από μικρά δίποδα σαρκοφάγα αρχοσαύρια

Εμφανίζονται στο Μ.-Α.Tριαδικό  στην Γκοτβάνα και μέχρι το τέλος αυτής της περιόδου είναι παρούσες όλες οι σημαντικές ομάδες, φυτοφάγων και σαρκοφάγων

Πλήττονται από τη Μαζική Εξαφάνιση του τέλουςτου Κρητιδικού εκτός από τα Πτηνά που

θεωρούνται απόγονοί τους.

Χαρακτηριστικά των DINOSAURIA είναι:

• Όρθια σταση
• Επιμήκης ουρά
• Επιμήκη οπίσθια άκρα

• Μακρύς λαιμός
• Διακριτές κατηγορίες σπονδύλων
• Μειωμένα εμπρόσθια IV, V δάκτυλα
• Σχεδόν αντιστικτό Ι εμπρόσθιο δάκτυλο
• Ιερό οστό > 3 σπονδύλους
• Λεπτά οστά λεκάνης και acetabulum με οπή
• Επιμήκης ωμοπλάτη
• Βραχίονας με επιμήκη ακρολοφία
• Λαγόνιο οστό με οπίσθια πλάτυνση
• Κνήμη με φαρδύ κάτω άκρο
• Αστράγαλος με επιπλέον προεξοχή για κνήμη

 Από τα Maniraptora προέρχονται και τα πτηνά (Aves).

 Η Αρχαιοπτέρυγα (Archaeopteryx lithographica) είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στα Θηρόποδα και τα πτηνά.

• Χαρακτήρες Θηρόποδου

Τριδάκτυλα «χέρια»

Δόντια

Ουρά

Νύχια

Προς τα πίσω ισχίο

• Χαρακτήρες Πτηνού

Επιμήκης δείκτης

Γιάντες

Μεγάλο στέρνο

Φτερά

Λαιμός “S”

Αντιστικτό πίσω δάκτυλο

Κενά οστά

Archaeopteryx lithographica

 Στο Πέρμιο θα κυριαρχήσει μία νέα ομάδα, τα Συνάψιδα (synapsida) απο τα οποία θα 

προέλθει κατά το Πέρμιο-Κ.Κρητιδικό μία ομάδα θηλαστικόμορφων σαρκοφάγων, τα 

Theriodontia, με άκρα και βάδιση πιο κοντά στα θηλαστικά.

• Εξελίσσοντας χαρακτήρες θηλαστικών:

Σταδιακή αύξηση του οδοντικού οστού τηςκάτω γνάθου και μείωση των οπισθοδοντικών, 

τα οποία τελικά συμμετέχουν στο μέσω ου.

 

Ανάπτυξη κορωνοειδούς απόφυσης κ. γνάθου καιμεταβίβαση άρθρωσης από το πίσω μέρος στο

κροταφικό βοθρίο. Ανάπτυξη Sagittal crest καιζυγωματικού τόξου για τον ισχυρό μασητικό μύ.

Ανάπτυξη δευτερεύουσας υπερώας που επιτρέπει ταυτόχρονη μάσηση και αναπνοή.

Ανάπτυξη και εξειδίκευση εγκεφάλου με το εμπρόσθιο τμήμα από 3 λοβούς.

Ινιακό με 2 αρθρωτικούς κονδύλους.

Τα δόντια δεν αντικαθίστανται εφόρου ζωής, τα πίσω δόντια διαφοροποιούνται ανάλογα

με τις διατροφικές ανάγκες, αναπτύσσουν μασητικές/κοπτικές επιφάνειες/φύματα

και  εφάπτονται κατά τη μάσηση.

Πίσω άκρα πιο κοντά στο σώμα και εμπρόσθια άκρα σε διαδοχικά πιο  όρθια και πρόσθια στάση.

Μείωση πλευρών.

Γούνα

Γέννηση μικρών και θηλασμός

Έτσι μπαίνουμε στην εποχή των  θηλαστικών (mammalia).

Συνοψίζοντας:

Στο τέλος του Παλαιοζωϊκού κυριαρχεί στη χέρσο μία ομάδα συνάψιδων ερπετών, τα Πελυκοσαύρια από τα οποία θα προκύψουν στο Πέρμιο τα σαρκοφάγα θηλαστικόμορφα Θηριοδόντια τα οποία επιβιώνουν της Πέρμιας Μαζικής -Εξαφάνισης.

Από μία ομάδα Μεσοζωικών Θηριοδόντιων, τα Κυνοδόντια θα προέλθουν προοδευτικά κατά το Μεσοζωϊκό τα Θηλαστικά με βεβαιωμένους πρώτους αντιπροσώπους στο 

Α. Τριαδικό/Κ. Ιουρασικό. 

Τα θηλαστικά θα διαχωριστούν στο Κ. Κρητιδικό στα Νότια Μονοτρήματα, στα Πολυφυματώδη που εξαφανίζονται στο Ολιγόκαινο και στα Βόρεια Θήρια, που περιλαμβάνουν τα Μαρσιποφόρα και Πλακουντοφόρα Θηλαστικά.

Τα Μαρσιποφόρα θα εισβάλουν κατά το Κ. Κρητιδικό στην Γκοτβάνα και από εκεί θα μετακινηθούν ως το τέλος του Κρητιδικού προς την Αυστραλία όπου και ενδημούν σήμερα.

Ενας κλάδος Πλακουντοφόρων θα εισβάλει κατά το Κρητιδικό στη Ν. Αμερική

(Ξέναρθρα) και ένας άλλος  στην Αφρική (Αφροθήρια) ενώο  Βόρειος κλάδος θα

δώσει όλες τις άλλες ομάδες πλακουντοφόρων θηλαστικών.

Οι πιο σημαντικές ομάδες σπονδυλοζώων που επιζούν της  Κ/Τ  Μαζικής εξαφάνισης είναι τα θηλαστικά και τα πτηνά. Από ασήμαντα μικρόσωμα εντομοφάγα τα θηλαστικά μετατρέπονται σε κυρίαρχα χερσαία ζώα καταλαμβάνοντας σχεδόν όλα τα ενδιαιτήματα.

Έτσι ξεκινά ο κύκλος ζωής των θηλαστικών.......

ΑΠΟΛΙΘΩΜΑΤΑ: ΓΝΩΡΙΣΤΕ ΤΗΝ ΠΑΝΙΔΑ ΚΑΙ ΧΛΩΡΙΔΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ_4(ΠΑΛΑΙΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ΣΠΟΝΔΥΛΩΤΩΝ)

Κατά το τέλος του Παλαιοζωικού, η Γη έχει μπει σε μια εποχή όπου αρχίζουν να κυριαρχούν τα πρώιμα τετράποδα τα οποία στο Λιθανρακοφόρο θα χωριστούν σε βατραχόμορφα, απο τα οποία θα προέλθουν τα σύγχρονα αμφίβια και τα ερπετόμορφα ανθρακοσαύρια απο τα οποία θα προέλθουν οι αμνιώτες για τα οποία θα μιλήσουμε στη συνέχεια.
Την ίδια εποχή η ένωση της Παγγαίας είχε ολοκληρωθεί και τα δάση που υπήρχαν άρχισαν να δίνουν το πρωτογενές υλικό κατά το Λιθανθρακοφόρο  για τις εκτεταμένες αποθέσεις λιθανθράκων.

Οπως αναφέρθηκε, τα πρώιμα ερπετά χωρίστηκα σε 2 κατηγορίες: τα βατραχόμορφα και τα ερπετόμορφα ανθρακοσαύρια απο τα οποία προήλθαν οι αμνιώτες, οι οργανισμοί δηλαδή που γεννούσαν αυγά για να αναπαραχθούν.

Μετά το τέλος του Λιθανθρακοφόρου, τα ερπετά και ορισμέες ομάδες αμφιβίων κυριαρχού στη χέρσο, ωστόσο κάποια είδη πλήττονται στη μαζική εξαφάνιση του Περμίου και κάποια λίγα επιζούν για να συνεχίσουν στον επόμενο Μεσοζωικό αιώνα.

• ΠΕΡΜΙΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ

Η Πέρμια τελείωσε με την πλέον εκτεταμμένη εξαφάνιση ειδών που έχει καταγραφεί στην παλαιοντολογία: κατά την Πέρμια Τριασική εξαφάνιση το 90% έως 95% των υδρόβιων οργανισμών εξαφανίστηκαν, όπως και το 70% περίπου των χερσαίων οργανισμών.
Δεν είναι επαρκείς οι πληροφορίες για τον αν η εξαφάνιση συνδέεται με κλιματικές αλλαγές τις οποίες προκάλεσε η σύγκρουση της γης με μετεωρίτη, όπως έχει προταθεί αρκετές φορές στο παρελθόν. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετές γεωλογικές μαρτυρίες ότι μαζική εκτόνωση βασαλτικού μάγματος συνεισέφερε σε μια μείζονα περιβαλλοντική πίεση που θα μπορούσε να οδηγήσει τα είδη που αναπτύχθηκαν κατάτην Πέρμια σε μαζική εξαφάνιση.
Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία η εξαφάνιση συνδέεται με τις ωκεάνειες αναθυμιάσεις υδροθείου. Βαθειά τμήματα του ωκεανού περιοδικά χάνουν το διαλυμένο οξυγόνο τους, επιτρέποντας σε βακτήρια που ζουν χωρίς την παρουσία οξυγόνου να αναπτυχθούν και να παράγουν υδρόθειο. Αν συσσωρευθεί αρκετό υδρόθειο τότε παράγεται ανοξική ζώνη και το αέριο ανέρχεται σε υψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας.
Οξειδωτικά αέρια της ατμόσφαιρας θα μπορούσαν να καταστρέψουν το τοξικό αέριο in αλλά σύντομα μια τέτοια διαδικασία θα μπορούσε να αναλώσει τα απαιτούμενα αέρια που χρειάζονται για την μετατροπή του. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαν να αυξηθούν δραματικά σε λίγες εκατοντάδες χρόνια. 
Η μοντελοποίηση ενός τέτοιου γεγονότος υποδεικνύει ότι το τοξκό αέριο θα μπορούσε να καταστρέψει το όζον στα ανώτερα στρώματα, επιτρέποντας στην υπεριώδη ακτινοβολία να σκοτώσει όσα είδη επεβίωσαν του τοξικού περιβάλλοντος.

Από το είδος των ερπετών που επιβίωσε, απο μία ομάδα προήλθαν τα Σαυροπτερύγια (πρόγονοι δελφινιών) και τα Ιχθυοσαύρια τα οποία προσαρμόστηκαν και στη υδρόβια ζωή, ενώ μια άλλη ομάδα έδωσε τα Μεσοζωικά και σύγχρονα χελώνια.

ιχθυοσαύρια

σαυροπτερύγια

Η εποχή που ακολουθεί θα είναι μια περίοδος μεγάλω αλλαγών στη μορφή και τη ζωή της Γης....